ปาณ-, ปาณะ หมายถึง [-นะ] น. ลมหายใจ; สัตว์มีชีวิต, ชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณ).
[-นะ] น. ลมหายใจ; สัตว์มีชีวิต, ชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณ).
น. โทษถึงชีวิต. (ป.; ส. ปฺราณทณฺฑ).
น. ความตาย. (ส. ปฺราณนาศ).
น. สัตว์เป็น. ว. มีลมหายใจ. (ป.; ส. ปฺราณภูต).
น. ความตาย. (ส. ปฺราณวินาศ).
น. กําลังอันว่องไวหรือประเปรียว. (ป.; ส. ปฺราณสาร).
น. การทําลายชีวิตมนุษย์และสัตว์อื่น ๆ, การฆ่าสัตว์ตัดชีวิต เช่นทําปาณาติบาต หากินทางปาณาติบาต. (ป.).